Arquivos da categoria: Comunicados

As centenarias Caixas de Aforro de Galicia

As centenarias Caixas de Aforro de Galicia con 7000 empregados e 1100 oficinas, hai dous anos tiñan 75000 millóns de euros en activo e hoxe só valen 181 millóns, e dicir o 0’25%.

Que pasou con esa cantidade enorme de diñeiro que se esfumou?

Quen é o responsable?

Que está pasando?

Nos últimos 20 anos unhas cúpulas directivas de directivos ladróns e os seus parentes e amigos, adicarónse a saquear e a especular con ese diñeiro e co enorme poder que iso lles daba.

 

Que fixeron?

 1.- Saír da súa zona de traballo natural, Galicia, abrindo 300 sucursaís por o resto de España e 18 no extranxeiro!

2.- Meterse de cheo na especulación en bolsa, no ladrillo e o seu urbanismo depredador, en obras faraónicas e nos caprichos dos políticos.

3.- Abandoar a súa histórica dedicación á vivenda de Proteción Oficial e préstamo a particulares, familias e PYMES; os préstamos a empresas sempre estaban mediatizados polas súas corruptelas caciquís.

4.- Todo iso producíu enormes crecimentos nos seus balances, pero todo con pés de barro, que se afundiu coa crise.

5.- Os 200 directivos das Caixas esqueceron que eran empregados e administradores do diñeiro doutro, e se comportaron coma propietarios ricos e déspotas ( retribuccións millonarias, contratos blindados, fondos de pensións milmillorarias, etc…) concedendo préstamos privilexiados a familiares, amigos ou a eles mesmos para gastos suntuarios, mansións, becas, etc.

Actualmente a tan cacarexada fusión das Caixas Galegas convertiuse nun grande desastre para a xente de Galicia que lles confiaba os seus aforros. Convertíronse nun Banco intervido polo Estado   (que ten o 93% do seu patrimonio) que aportou 3600 millóns  euros de todxs os españxs para o seu saneamento, pero que pronto venderán ao mellor postor (seguramente os dous grandes bancos españois)

Unha panda de avariciosos e ladrons galegos, botaron a pique máis de 100 anos de esforzos e pequenos aforros.

Eses directivos, administradores e conselleiros, deberán ser investigados, procesados e xulgados como responsables deste saqueo e desastre.

A Xunta de Galicia é responsable por ter deixado actuar impunemente, e enganándonos, ultimamente, con que a fusión era unha gran solución.

O Banco de España non supervisou, que era a súa obriga, para frenar a terrible especulación; en cambio adicouse a dar consellos, que ningúen lle pedía, abaratar o despido.

Os partidos galegos e sindicatos non se atreveron a pedir contas nunca e calaron ante os poderosos directores e conselleiros, hoxe fuxidos con milmillonarias compesacións e xubilacións.

 

Porque esta loita?

PARA CONSEGUIR ENXUICIAR E RESPONSABILIZAR PLENAMENTE A ESAS CÚPULAS DIRECTIVAS.

TEMOS 5 ANOS DE INTERVENCIÓN ESTATAL DAS CAIXAS BAIXO O NOME DE NOVAGALICIA BANCO. NESE TEMPO HAI QUE LOGRAR QUE NON SE PRIVATICE E VOLTE A FUNCIONAR COMA UNHA CAIXA OU COMA UN BANCO PÚBLICO.

Manifesto 12M-15M Ourense

Vivimos nun mundo dominado por forzas incapaces xa, se é que algunha vez o foron, de aportar unha vida digna a todos os habitantes do planeta, garantindo os dereitos básicos de existencia que nos permitan vivir con dignidade e liberdade. Un mundo onde se nos di que non hai máis alternativa que a perda de dereitos adquiridos tras longas loitas ou a renuncia a sequera gozalos. Chegamos a un mundo no que o triunfo se asimilou á perda de valores esenciais da humanidade, como a solidariedade e o apoio mutuo. É máis, todo aquilo que non fomente a competitividade, o egoísmo e a avaricia é presentado como disfuncional. Unha ideoloxía inmoral que se ve reforzada pola hexemonía cultural dos grandes medios de comunicación, auténticos instrumentos para crear o consenso necesario ao redor deste sistema inxusto e insolidario. Pero non quedamos caladas. Espertamos as nosas conciencias e estas sumáronse a unha onda de conciencia colectiva que está iluminando o planeta dunha punta a outra. Dende Túnez á Praza Tahrir, dende Madrid a Reijkiavik, dende Nova York a Bruxelas, os pobos do mundo alzáronse, na Primavera Árabe, na dignidade islandesa, na indignación do 15M ou a Ocupación de Wall Street. Todas unidas denunciamos o estado actual do mundo. O noso esforzo serviu para dicir xa abonda a escala mundial e comezar a forzar cambios, aínda nacentes pero nos que debemos seguir avanzando. É por iso, que nós, mulleres e homes, habitantes deste planeta, decidimos libre e fraternalmente facer oír a nosa voz outra vez este 12 de Maio en todo o mundo, para denunciar o estado actual do noso planeta, e esixir a aplicación doutras políticas distintas, destinadas ao fomento e promoción do ben común. Denunciamos que a actual distribución dos recursos económicos é tal que só unha minoría moi exigua escapa á pobreza ou á precariedade. As xeracións futuras están condenadas a recibir unha herdanza envelenada debido aos riscos ambientais provocados por moi poucos para o seu beneficio. Os sistemas políticos democráticos, alí onde os hai, foron baleirados de sentido case na súa totalidade, póndoos ao servizo dos mesmos que só están interesados en aumentar o beneficio para as súas corporacións ou institucións financeiras, sen importar o destino do planeta ou dos seus habitantes. Tamén denunciamos que a actual crise non é un accidente natural. Foi provocada pola avaricia dos mesmos que levaron ao mundo ata esta situación. Coa axuda dunha ciencia económica que perdeu o seu sentido orixinal de xestión do ben común, para converterse en ideoloxía ao servizo do poder financeiro, pretenden impor medidas que asfixian aínda máis a miles de millóns de persoas, sen pedirlles permiso, tan só argumentando que non hai outra solución posíbel. Din que debemos deixar o noso futuro en mans dos mesmos expertos que o están a destruír. Pero tamén, aquí e agora, voltamos. Espertamos e xa non só para queixarnos. Agora apuntamos aos verdadeiros causantes da crise, ás súas políticas e ás súas mentiras disfrazadas de baleira retórica. E propomos alternativas ás súas políticas, que permitan remediar a actual situación e avanzar cara a un mundo máis democrático, onde reinen os valores da liberdade, a igualdade e a fraternidade, o vello soño dos nosos devanceiros cando se levantaron contra a opresión no pasado por todo o planeta. Un mundo onde cada home ou muller teña garantido o dereito á libre procura da felicidade, persoal e colectiva. Isto é o que esiximos: 1. A economía debe estar ao servizo do benestar xeral e do sostén e coidado do medio ambiente, non do beneficio privado. O traballo, ademais, debe de ser valorado e recompensado pola súa utilidade social, non pola súa produtividade comercial ou financeira. Por eles esiximos: Acceso libre e universal á saúde, á educación pública desde o parvulario á universidade, e á vivenda de todos os seres humanos, mediante as políticas axeitadas para iso. Rexeitamos frontalmente a privatización da xestión dos servizos públicos e o uso destes servizos esenciais para o lucro privado. Respecto absoluto polos dereitos da infancia, incluíndo o coidado infantil gratuíto para todas. Xubilación digna para todas, dereito a vacacións e baixa por enfermidade. Todo ser humano debe ter acceso a unha renda axeitada para o seu sustento, polo que pedimos traballo para todas ou, na súa falta, renda básica universal axeitada aos ingresos locais. As grandes empresas deben de ser responsables dos seus actos. Por exemplo, non haberá axudas públicas ou fiscais de calquera tipo a aquelas empresas que violen os dereitos das traballadoras, o medio ambiente, ou practiquen a subcontratación como método de descenso dos salarios. Ademais de pan, queremos rosas. Todas temos dereito a gozar da cultura, participando dun lecer creativo e enriquecedor, ao servizo do progreso humano. Por iso, reclamamos a progresiva redución da xornada laboral, sen diminución da renda. A soberanía alimentaria debe ser promovida mediante unha agricultura sostible, como instrumento de seguridade alimentaria para todas. Isto debe incluír unha moratoria indefinida na produción e comercialización de transxénicos, e a redución inmediata do uso de agroquímicos. Esiximos políticas que entendan que o cambio de modelo de vida será ecolóxico ou non será. Estas políticas deben partir dunha base simple: non pode malograrse o equilibrio dos ecosistemas por simple afán de lucro. De feito, isto debe estar perseguido en todo o mundo como delito ambiental, con onerosas penas para os culpables. Políticas de fomento do paso dos combustíbeis fósiles ás enerxías renovables, mediante masivos investimentos que axuden a un cambio de modelo produtivo. Esiximos a creación de estándares globais de coidado do medio ambiente, obrigatorios para países, compañías e individuos. O ecocidio (dano consciente ao medio ambiente, ecosistemas e á biodiversidade) debe ser recoñecido internacionalmente como un crime da máxima magnitude 2. Para acadar estes obxectivos, consideramos que a economía debe de ser xestionada democraticamente, do nivel local ao global, arrebatando o control das variables fundamentais da mesma ás institucións financeiras, transnacionais, e as súas lobbies. Para iso pedimos: Control e regulación da especulación financeira mediante a abolición dos paraísos fiscais, un Imposto ás transaccións Financeiras (ITF), e a democratización radical do Fondo Monetario Internacional, o Banco Mundial, e do Comité de Basilea para regulación bancaria, cuxo mandato a partir de agora debe ser o fomentar un desenvolvemento económico baseado na toma de decisións democráticas. Os países ricos non poden ter máis votos simplemente polo feito de selo. As institucións democráticas deben estar controladas polo principio de que todos os humanos son iguais- africanos, arxentinos, estadounidenses, gregos ou alemáns. Deben realizarse unha reforma radical ou completa reestruturación democrática da Organización Mundial do Comercio, e do sistema de comercio mundial. A mercantilización da vida e os seus recursos, así como a competencia á baixa en salarios e comercio entre os países debe terminar. Recuperación do control democrático dos bens comúns, entendendo como tal todos aqueles recursos naturais e institucións económicas fundamentais para o bo exercicio económico. Isto é: a auga, a enerxía, o aire, as telecomunicacións e o sistema financeiro e monetario. En todos estes casos, a toma das decisións debe ser controlada pola cidadanía, e velar só polos seus intereses, non polos dunha exigua minoría de capitalistas financeiros. Esiximos unha fiscalidade rexional e local que atenda ao principio de solidariedade. Quen máis ten debe contribuír máis ao pago dos servizos destinados ao benestar colectivo. Debe ademais limitarse o ingreso máximo e regularse o mínimo, en cada país, como medida efectiva para reducir a escandalosa brecha social nas nosas sociedades, e os seus perniciosos efectos sociais, políticos e económicos. Non máis diñeiro para rescatar aos bancos. Esiximos unha auditoría social das débedas contraídas polos países, tal e como foi realizada en Ecuador ou Islandia, e non pagar a débeda ilexítima contraída coas institucións financeiras. Separación da banca comercial e a financeira, para evitar bancos “demasiados grandes para caer”. Fin absoluta das políticas de austeridade fiscal, que só benefician a unha minoría e causan gran sufrimento á maioría. Fin da personalidade xurídica das corporacións. As empresas non poden ser suxeitos de dereitos ao mesmo nivel que as persoas. O dereito dos poderes públicos a lexislar en favor dos dereitos laborais, cidadáns ou ambientais, debe prevalecer sobre a protección do investimento ou propiedades privadas. 3. Ademais, consideramos que os sistemas políticos deben ser plenamente democráticos. Reclamamos, xa que logo, a completa democratización das institucións internacionais, eliminando o poder de veto duns poucos países. Queremos un sistema político que represente a variedade e diversidade das nosas sociedades. Por iso, pedimos: Todas as decisións que incumben a toda a Humanidade deben ser tomadas en foros democráticos, como unha asemblea participativa e directa nas NU, e non en clubs de países ricos como o G20 ou G8. Queremos desenvolver unha democracia o máis participativa posíbel, incluíndo o desenvolvemento de formas de democracia directa non representativa a nivel local. Os sistemas electorais deben ser o máis xustos e representativos posíbel, evitando sesgos que deturpen o principio de proporcionalidade. Esiximos democracia en empresas e corporacións. As traballadoras, independentemente do seu nivel salarial ou xénero, deben ter poder real de decisión nas compañías e corporacións nas que traballan. Queremos promover as empresas cooperativas como exemplos auténticos de democracia económica. Pedimos a democratización no acceso e xestión dos medios de comunicación. Estes deben servir á educación da cidadanía, non á creación dun consenso artificial ao redor das políticas inxustas. Tolerancia cero á corrupción política e económica. Debemos deter a influencia desmedida dos grandes negocios na política, que é unha das maiores ameazas na actualidade para a democracia. Esiximos a plena liberdade de expresión, reunión e manifestación, así como o cesamento dos intentos por censurar Internet. Tamén pedimos o respecto absoluto da privacidade en Internet. Compañías e gobernos non deben facer uso impropio dos datos persoais en Internet. Entendemos que o gasto militar é contraproducente cunha sociedade politicamente avanzada, polo que pedimos a súa redución ao mínimo imprescindible. As minorías étnicas, culturais, sociais e sexuais deben ver plenamente recoñecidos os seus dereitos civís, políticos e económicos. Algunhas de nós pensamos que unha nova Declaración dos Dereitos Humanos, axeitada ao século XXI, escrita de xeito participatorio, directa e democrática, necesita ser escrita. E xa que a actual define os nosos dereitos, debe ser promovida a súa completa aplicación nos países pobre e ricos. Necesitamos crear institucións que forcen ao seu cumprimento, e penalice aos que violen estes dereitos, como unha Corte Global que persiga crimes sociais, económicos e ambientais perpetrados por gobernos, empresas e individuos. A todos os niveis, local, nacional, rexional e global, novas constitucións e institucións deben ser deseñadas, como está sucedendo en Islandia ou sucedeu en varios países latinoamericanos. A xustiza e a lei deben ser para todos, ou non serán. Por todo isto, por todo o que esta primavera global representa; verémonos o 12 de maio. Porque non queremos deixar de ser persoas. Non somos números, somos homes e mulleres libres. Pola Primaveira dos pobos!! Pola democracia e a xustiza social a nivel global!! Tomemos as rúas o 12 de Maio!!

CONCENTRACIÓN – LUME NUNCA MÁIS – 2 DE ABRIL DE 2012 – OURENSE

CONCENTRACIÓN – LUME NUNCA MÁIS – 2 DE ABRIL DE 2012 – OURENSE

Manifesto Asemblea Aberta de Ourense:

Estamos aquí, hoxe, de novo, para manifestar a nosa repulsa e a nosa dor polos lumes que asolan á nosa terra, para preguntarnos e preguntarlles aos que nos gobernan cantos seres sentintes han de perder a vida, cantas hectáreas máis deberán arder antes de asumir a situación de emerxencia, antes de levar á práctica as accións necesarias para protexer o noso fogar, o noso sustento que é a terra que pisamos, que son os bosques que nos protexen e nos marabillan.

Non podemos seguir tolerando esta inoperancia interesada, na que o beneficio duns poucos sexa a máxima moral, na que a herdanza dos nosos ancestros e ancestras sexa devorada pola codicia dos imbéciles e escuros.

Por iso vimos aquí para preguntarlles onde estaban as medidas de prevención dada a situación climática que padecemos.

O pobo vixila, o pobo está atento, denuncia e comunica. Pero a impotencia cunde ante o desmantelamento de brigadas, a non sustitución de baixas e xubilacións, a infrautilización de medios que quedan parados nos garaxes.

Onde está o Plano de prevención e emerxencia? Onde e cando as reunións dos Distritos Forestais para reflexionar sobre os erros, mellorar a operatividade e coordenar o funcionamento dos propios medios?

Aquí estivemos o ano pasado no que especialmente a nosa provincia foi a máis afectada de todo o Estado, con perdas de centos de millóns de euros, na que foron arrasadas zonas de alto valor medio-ambiental, na que aínda se está a esperar polo plan de recuperación-restauración das zonas afectadas.

Hoxe está a arder un dos bosques atánticos máis importantes de Europa, no que a beleza e a abundancia de biodiversidade era espléndida, do que da súa xenerosidade se nutría toda unha comarca, un paradiso que a Terra Nai tardou en esculpir miles de anos e que nunhas poucas horas desapareceu debido aos intereses duns poucos e a inoperancia dos seus cómplices.

Cómplices, si, por desmantelar a base de Queixeiro e non facer acudir as brigadas a tempo: Eses son vostedes, o goberno galego. Vostedes están incursos nun grave delito de neglixencia criminal.

Ou é que de todas as persoas que compoñen as dúas Consellerías con competencia no tema non houbo ninguén a quen se lle ocorrese elaborar un protocolo de actuación en casos como iste ?

Parece que lles da igual, semella que a terra que pisamos e nos sustenta lles trae ao pairo.  O seu desleixo danos noxo!

Por iso esiximos responsabilidades civís e penais. A dimisión dos responsables, sí. Pero iso non é dabondo: deben pagar polos delitos cometidos, tanto os autores materiais dos feitos (eses criminais que prenden lume á nosa terra) coma os membros da administración, que deberían facer o seu traballo e non o fan!

Son cómplices absolutos da traxedia ecolóxica na que nos sumimos.

Cómpre ter os ollos ben abertos e mirar ao redor neste asunto. A quen beneficia o lume?

Queimar as Fragas do Eume e rebaixar o seu grande valor natural beneficia a moitos intereses:

1-Proxecto de Celulosa nas Pontes. Precisa dun área de eucaliptos próxima, e as Fragas do Eume son unha zona húmida onde terían un gran crecemento. O sector madeireiro leva anos comprando parcelas na zona.

2-Plano de Restauración da Mina das Pontes. Segundo o proxecto é imposible evitar as filtracións de carbón e metais pesados que producen contaminación contínua no río Eume. Ao ser un espazo protexido tan valioso hai posibilidades de que haxa que pagar elevadas sancións.

3-Minas de andalucita. Proxecto mineiro dunha empresa de capital inglés e surafricano ao carón das Fragas do Eume que provocaría un grande impacto neste espazo natural.

4-Proxeto de novo encoro no Eume. O aproveitamento hidroelétrico do Eume para Endesa vai camuflado no finanzamento da clausura da mina das Pontes.

Pero nós, a poboación civil sabemos  organizarnos. Este luns 2 de abril ás 20h constituirase a Plataforma pola defensa das Fragas do Eume, en Pontedeume para esixir as responsabildades penais e políticas por este magno desastre.

Estamos na rúa e seguiremos estando.

Por Abelenda das Penas en Carballeda de Avia, por Venceáns no Parque do Xurés, polo Arbolado de Pitón en Vilamarín, por Sampaio de Arauxo en Lobios, por Armental na Peroxa, por Monterrei en Verín, por San Milán en Cualedro, por Baños de Molgas… polas FRAGAS DO EUME.

Estamos con vós.

NON ESQUECEMOS, NON PERDOAMOS!

CONSELLEIRA DEMISIÓN!

Convocatoria: LUME MUNCA MAIS

Estase organizando unha concentración por parte da Asamblea Aberta Ourense con motivo dos recentes incendios que están a asolar o noso territorio.

Pídese apoio a todos aqueles e aquelas que queiran protexer os nosos montes y deixar patente a nosa disconformidade coa situación actual e as medidas que se están a tomar por patre dos organos da administracion e o goberno autonomico.

Lema principal: LUME NUNCA MÁIS

Convoca: Asemblea aberta Ourense

Manifesto (en proceso de redacción)

Pedirase responsabilidades á conselleira de medio rural, Rosa Quintana e ó presidente da Xunta de Galicia

Día e hora: luns 2 de abril ás 20:30h

Convocantes: No cartaz non irán convocantes por  falta de tempo. Este comunicado solicitará que non haxa simboloxía de partidos políticos ou sindicatos durante a manifestación.

Percorrido: Praza Maior (segundo disponibilidades se non hai outro acto que coincida)

Comunicación a Concello e Subdelegación: Fárase unha comunicación informal na mañá do luns. Telefónica á subdelegación.

Cartelería: Non haberá cartelería

Prensa: Nota: Pódese enviar unha nota hoxe mesmo

Redes: comunicación do acto a traves das redes sociais

Coordinación xeral da concentración: coordinación

Respecto: Voluntarias: ………

Son: Ico e Samuel do Sonoro Maxín – Contactados – Pendente confirmación

Fotos:  Celiña vídeo: Idoia

Megáfono: Irá rotando

Consignas: Máis prevención e menos extinción, Conselleira Dimisión, O Noso Monte Importa, Lume Nunca Máis.

Pancarta principal: Elaborarase o mesmo luns ás 19:00h. Hai que levar tesoiras. Esther fai as letras. Celiña leva o plástico.

Faranse chapas para finanzala.

Lapas en Ourense

Chegaron moitas comunicacións de outras asambleas solidarizandose coa desgraza que vivimos en Ourense coas lapas nos nosos montes.

————————————————————————————————–

O día 29 de Marzo pola mañán realizarase unha concentración polo falecemento do traballador das brigadas de extinción ás 12h en ourense diante do Edif. Administrativo da Xunta de Galicia, na Avd. Habana, (Casa de Chocolate)

 

   

SOMOS O 99%

Esta acción de hoxe é para facernos oír, para dicir alto e claro que

o Goberno de España e os das Comunidades Autónomas, xunto aos dirixentes da máis altas institucións do Estado, estannos levando á quebra ou a unha intervención dunha magnitude descoñecida ata o de agora.

 

E queremos facer ruído, para manifestar a nosa perplexidade ante a actuación dun goberno que é partícipe (e sospeitamos que beneficiario) deste saqueo impune, ao que asistimos sen recibir ningún tipo de información dos medios de comunicación sumisos os seus amos e señores

 

Estamos atónitos ante as manobras de ocultamento das contas dunha entidade Bankaria, quebrada polos propios políticos que nos gobernan, membros dos seus consellos de administración, que o único que lles importa é perpetuarse no poder a costa de incautarnos os nosos máis báscos dereitos.

 

Eles sabían dende fai un ano o que estaba pasando, por iso colocaron O sr. Rato que non só non informou, senón que enganou aos seus clientes poñendo accións a venda e abusando da confianza que estos depositaron nos empregados desa entidade.

E se o sabían porque non implementaron un gabinete que lle fora buscando a solución: Moi sinxelo, porque pór medidas que desen fin á desfeita, suporía a fin da súa caste corrupta e parasitaria.

 

Roubáronlle á xente, pero non o consentiremos: Non confiaremos neles!

 

Preguntámonos por que non houbo control desas emisións. O Estado ten responsabilidades e algún día terá que asumilas.

 

Primeiro dixéronnos que necesitaban 7 mil millóns de euros, despois 10.000, 15.000,  19.000 e agora  xa son 23.500 millóns. Cifra que si supón renunciar a políticas como:

Subir un 20% as pensións,

Cubrir 18’5 veces o programa de becas.

Incrementar o 28% o gasto en educación e sanidade.

Subir o 13% o gasto social en España.

Multiplicar por 11 a Axuda Oficial ao desenvolvemento.

Ampliar 167 veces as actuacións de apoio ás PYMES

Ou cubrir 4 anos de investigación e desenvolvemento, entre outras .

 

Pero non é sómente Bankia.

A débeda financieira deste país ronda os 700.000 millos de euros, para os que os recortes en sanidade e educación son só un aperitivo.

Asumir esta débeda supón arrasar o país para moitos anos,  tirar pola borda o futuro das próximas xeneracións, condenándoas á precariade de por vida.

 

Rexeitamos esta visión do futuro.

 

Sabemos que ninguén vai a vir a salvarnos, que saír desta situación é algo que nós compete a nós:

Nós temos que solucionar os nosos propios problemas!

 

Xa é hora de pensar o cambio de réxime político (este enxendro post-franquista). Temos que botalos. Eles non van soltar xamais o poder.

Temos que conseguir que a xustiza actúe e, aínda que sabemos que nunca un ladrón corre diante doutro ladrón, temos que presionar para que os imputen (delitos acumulan dabondo) e os leven á cadea.

 

E ao mesmo tempo iniciar un proceso constituínte que nos permita elixir o futuro que queremos. Nunca coma agora teñen sentido as accións pacíficas que percorren a xeografía española, nunca coma agora, deberemos estar todas na rúa presionando polo cambio dun sistema político imposto no 1978.

 

Por iso, dende aquí queremos facer un chamamento á toda a cidadanía ourensá, partidos, sindicatos, asociacións veciñais e de todo tipo, e plataformas de defensa varias, a que leven esta iniciativa de protesta activa aos seus respectivos colectivos e fixemos citas unitarias de protestas sucesivas.

 

NON PODEMOS QUEDARNOS ATÓNITAS, TEMOS QUE REACCIONAR, SAIAMOS UNIDAS PARA RECLAMAR  A SOBERANÍA E O PODER QUE É NOSO.

SOMOS O 99%

INDIGNADAS 15-M OURENSE CARA AO 8 DE MARZO

Dende o movemento de Indignadxs Acampada 15-M Ourense apoiamos o manifesto de Mulleres Galegas en Loita polos Nosos Dereitos na campaña Cara ó 8 de marzo porque sabemos da opresión que o patriarcado neoliberal está a infrinxir ao coxunto da humanidade, en particular a nós as  mulleres e nos negamos a aceptar unha sociedade na que os mercados sustitúan as persoas, na que os servizos públicos gratuítos se convirtan en nichos privados de mercado.

Coas Mulleres Galegas rexeitamos os recortes sociais, nos ámbitos asistenciais e de coidado que implican un deterioro na autonomía e liberdade da muller e exisimos a socialización de coidados e tarefas asistenciais.

Non toleramos o estado de confinamento do traballo da muller en tarefas invisibles temporais e precarias (22% menos de salario, 15’4% menso de prestación por paro, 38% menos de pensión).

Reclamamos o poder e a liberdade sobre o noso corpo. Non imos deixar que o neoliberalismo goberne a nosa forza produtiva e reprodutora.

Queremos un cambio de raíz no sistema que dé por abolida a lacra humana do patriarcado.

 

CONTRA OS RECORTES! CONTRA O SISTEMA CAPITALISTA E PATRIARCAL! PORQUE SE NOS TOCAN A UNHA,  TOCANNOS A TODAS

MANIFESTO DAS MULLERES GALEGAS EN LOITA POLOS NOSOS DEREITOS

Por todo isto, neste 8 de marzo, as mulleres feministas galegas en loita polos nososdereitos, ESIXIMOS:

– Medidas concretas e recursos públicos en todos os ámbitos para erradicar aviolencia machista (educativos, sanitarios, de información e de protección).

– Sanidade pública, universal e gratuíta de calidade, con atención especializada ásaúde das mulleres.

– Ensino público, gratuíto, non sexista, laico, de calidade e en galego.

– Prestacións sociais e pensións dignas. Establecer medidas de acción positivapara evitar as desigualdades no acceso e na contía das pensións, derivadas desituacións de discriminación.

– Medidas para equiparar os dereitos laborais e de protección social dastraballadoras do servizo doméstico cos demais réximes.

– Medidas que faciliten a regularización das persoas migrantes residentes e quegarantan a plena igualdade de dereitos co conxunto da poboación galega.

– Accións dirixidas a eliminar as desigualdades salariais, a temporalidade, aprecariedade dos traballos feminizados e a sobreexplotación das mulleres.

– Aplicación da Lei de titularidade compartida nas explotacións agrarias.

– Unha política laboral, agraria, alimentaria, fiscal e social en función dasnecesidades da cidadanía, que estableza medidas de acción positiva para poñerfin á discriminación das mulleres e que poña freo á emigración da mocidadegalega.- Servizos sociais públicos de calidade que dean cobertura ás necesidades decoidado de familiares e persoas a cargo.

– Medidas que permitan compatibilizar a vida persoal, familiar e laboral, tantoaos homes coma ás mulleres.

– Medidas urxentes para a creación e a estabilidade do emprego. Implantaciónde medidas dirixidas a eliminar a discriminación salarial das mulleres.

– Medidas que garantan unha vida plena para as persoas con diversidadefuncional.

– Dereito a gozarmos a nosa sexualidade, sexa cal for a nosa orientación sexual ea desenvolver un proxecto de vida en liberade e equidade.

– Respecto aos nosos dereitos sexuais e reprodutivos, que inclúe o control dosnosos corpos, garantindo o dereito ao aborto gratuíto na sanidade pública.

Domingo 11 de Marzo, sae á rúa connosco para berrar polos nosos dereitos!Participa na mobilización que sairá ás 12 horas da estación de tren de Compostela!

COMUNICADO DE LA COMISIÓN DE PAZ Y NO VIOLENCIA DEL 15-M

–Sólo la lucha PACÍFICA puede transformar el mundo —

Hace unos meses, un grupo de personas creamos la Comisión de Paz y Noviolencia del 15Mhttp://pazynoviolencia15m.blogspot.com/ . Pertenecemos a diferentes asambleas y comisiones, y  compartimos una sensibilidad: queremos cuidar uno de los muchos valores que caracteriza a nuestro movimiento: la PAZ, como medio y como fin, la PAZ compañera de la Justicia.

Continuar lendo

Comunicado Estudantes sen Futuro

Desde o movemento de Indignados Acampada 15-M e Democracia Real Xa Ourense, apoiamos o Manifesto de Estudantes sen Futuro de face á mobilización que realizan o día 29 de febreiro froito da convicción compartida de que a educación, xunto coa saúde, a vivenda, o traballo digno, o benestar, son bens en común, é dicir dereitos universais, inalienables.

Continuar lendo

Comunicado de apoio ao manifesto das Mulleres Galegas en Loita polos seus Dereitos

Dende o movemento de Indignadxs Acampada 15-M Ourense apoiamos o manifesto de Mulleres Galegas en Loita polos Nosos Dereitos na campaña Cara ó 8 de marzo porque sabemos da opresión que o patriarcado neoliberal está a infrinxir ao coxunto da humanidade, en particular a nós as  mulleres. Negámonos a aceptar unha sociedade na que os mercados substitúan ás persoas, na que os servizos públicos gratuítos se convirtan en nichos privados de mercado.

Continuar lendo